اجرای موسیقی جلوی خانواده یا دوستان شاید ساده بهنظر بیاد،
اما خیلی وقتها حتی استرسزاتر از اجرا روی صحنهست! چون آدم فکر میکنه "اگه اشتباه کنم چی میگن؟"، یا "اونا منو از نزدیک میشناسن"...
ولی نترس! اینم چند تا نکته که کمکت میکنه توی این جور فضاها راحتتر اجرا کنی و ارتباط خوبی بسازی:
۱. راحت و خودمانی شروع کن
لازم نیست رسمی باشی. همونجور که با دوستات حرف میزنی، باهاشون ارتباط بگیر. یه جملهی ساده مثل:
«بچهها این آهنگو خیلی دوست دارم، میخوام براتون بزنم»
هم دلنشینه، هم شروع خوبیه.
۲. تو بهشون نگاه کن، نه فقط به سازت
به جای اینکه فقط سرت پایین باشه، گاهی بهشون نگاه کن. مخصوصاً موقع شروع یا تموم کردن آهنگ. یه لبخند کوچیک، یه نگاه مستقیم، باعث میشه اونا بیشتر با دلت همراه شن.
۳. اونا برای لذت اومدن، نه قضاوت
یادت باشه خانواده و دوستانت داور جشنواره نیستن! اونا اومدن از هنر تو لذت ببرن، حتی اگه اشتباه کوچیکی هم پیش بیاد. پس خودتو اذیت نکن. اشتباه هم بخشی از موزیسین شدنه.
۴. تمرکزت روی حس آهنگ باشه
سعی نکن فقط درست بزنی. سعی کن اون حسِ خاصی که موقع تمرین تجربه کردی رو باهاشون شریک شی. اینجوری اجرا تبدیل میشه به یه لحظهی واقعی و خاص.
۵. اگه خواستی چیزی بگی، راحت بگو!
اگه دوست داشتی، میتونی قبل از اجرا بگی که این آهنگ چه خاطرهای برات داره، یا چرا انتخابش کردی. همین چیزهای کوچیک باعث میشه اجرا "شخصی" و "موندگار" بشه.
۶. از همین جمعهای کوچک، اعتمادبهنفس بساز
همین اجراهای خونهگی تمرینهای عالی برای اجراهای بزرگترن. یاد میگیری با جمع ارتباط بگیری، کنترل استرس رو یاد میگیری، و مهمتر از همه: قدرتت رو توی انتقال حس پیدا میکنی.